Լինում է, չի լինում, որ չի լինում ո՞նց է լինում: ՈՒրեմն լինում է մի դդում: Նա զբոսնում է իր մայրիկի հետ:Մի գեղեցիկ օր դդումը իր մայրիկի հետ գնում է խաղահրապարակ:Այնտեղ նա գտնում է մի գեղեցիկ դդմիկի և նրանք սկսում են ընկերանալ: Երբ գալիս է գիշերը, դդմիկի մայրիկը նրան ասում է.
-Դդմիկս ես իհարկե հասկանում եմ, որ դու ընկեր ես գտել, բայց արդեն ուշ է մենք պետք է գնալ տուն և քնել:
Դդմիկը պատասխանեց մայրիկին.
-Լավ մայրիկ ես հասկացա:
Դդմի մայրիկը նույն բանը ասաց դդմին:Դդումը ասաց,- լավ,- և խաղահրապարակը փակեցին:
Նրանք մեծանում են, յոթ օր հարսանիք են նշում և ապրում են ուրախ, երջանիկ: